Ég má til með að segja frá því sem gerðist í vinnuni á þriðjudaginn var.
Ég mætti í vinnuna kl 18, svara í símann rétt eftir að ég byrja að vinna og þá segir rödd "Jón heiti ég og er að hringja frá Lögreglunni í Reykjavík, við hvern tala ég?" Þorbjörg svara ég, "ert þú yfirþjónn þarna?" ég rétti Unni vaktstjóra símann. Hún kemur til mín 10 min seinna og er að springa úr hlátri. þá átti þetta að vera löggan að athuga hvort að það væri hægt að taka frá borð því að það ætti að bjóða Indlandsforseta í hmborgara veislu. Við hlógum eins og hálvitar að þessu, geðveikt fyndinn símahrekkur. Nema hvað kl 7 kemur strolla af löggum. við fengum allar vægt áfall. Ég var að vaska upp, Unnur rífur í mig og hendir mér á kassan sem hún var á og segir við mig "Hann er kominn". Ég og Emilía förum báðar í klessu, það var bið í borð, Unnur þurfti að færa gesti til sem voru byrjaðir að borða. Allt stressast upp og allt fer í klesssssssu.
Svo var forsetinn ekkert þarna, hann var bara að skrökva því til að fá hraðari þjónustu, þetta var fylgdarlið forsetans. Hann var einhverstaðar annarstaðar að borða.
Ég er að meina að, það fór allt í klessu, við náðum okkur ekki upp fyrr en að við lokuðum, venjulega ef það kemur törn þá réttist allt af eftir svona klukkutíma en þarna var bara endalaust að gera hjá okkur þótt að það væri ekki mikið af fólki að koma eftir kl 10.

Þvílíkt rugglumbull