Tetta er rosalega skrÃtin tilfining ad vera ad koma heim.
Ég sendi semsagt múttu sms á sunnudag ( ath fyrsta sm-id sem ég sendi henni sidan ég kom ut), en allavega ta sagdi ég vid hana ad ég væri med heimtrá og ad ég sakkna hennar og pabba. Jamm ég held ad ég verdi alltaf svoldil pabba og mømmu stelpa, en ég held ad ég megi tad alveg, er yngst og allt tad, ég held lÃka ad ég verdi alltaf Littla barnid teirra. Tetta endadi semsagt bara med tvi ad seinna um daginn var ég bara búin ad kaupa mida heim.
SkrÃtid hvernig svona getur undid uppá sig.
Ég á eftir ad sakna Chris. Tad verdur ad segjast ad hún er BESTA vinkona mÃn à øllum heiminum, ég veit ekki hvernig ég á eftir ad fara ad tvi ad hafa hana ekki til ad tala vid um allt alltaf. Èg var bara búin ad gleyma tvi hvernig tad var ad eiga svona rosalega nána vinkonu, ég er ekki ad segja ad ég egi ekki vinkonur en ég var bara ekki búina ad eiga svona góda vinkonu sÃdan Signý var vinkona mÃn, nenni ekki ad útskýra hérna afhverju sá vinskapur hætti. Svo átti ég bara ekki vinkonur tangad til ad ég hætti med Palla. Ã�stædan fyrir tvi er sú ad ég hætti ad treysta stelpum, sem á rætur sinar ad rekja til Signýar.
En allavega tá á ég eftir ad sakna hennar Chris alveg sjuklega mikid.
mánudagur, nóvember 22, 2004
Birt af Þorbjörg kl. 11:03
Gerast áskrifandi að:
Birta ummæli (Atom)
0 vinir:
Skrifa ummæli